Je moet een slager nooit vragen zijn eigen vlees te keuren. Dat is hetzelfde als de toercommissie die verslag doet van de Prestatietocht die ze zelf hebben georganiseerd. Dat wordt een opgeblazen jubelverhaal van een stel ijdeltuiten. Dus houd je vast.

Wat eindigde met een gebroken rigger en een gebroken spant, begon nog vredig met een stralend zonnetje, een graad of 22, elf boten en 48 deelnemers. Ze kwamen uit alle hoeken van het land van Steenwijk tot Rotterdam en van Almere tot Nijmegen. Over belangstelling niets te klagen dus ware het niet dat Tromp zelf slechts met één C4* was vertegenwoordigd. Daar moeten we volgend jaar toch wat aan doen.

Na de koffie en het captainsberaad waren de meesten rond kwart over acht op het water. Er werd niet gewacht op ’t Diep uit Steenwijk dat verlaat was. Maar deze ploeg – en het waren zeker niet de jongste deelnemers - had het gat van zeker een kwartier achterstand bij 't Hemeltje al dichtgeroeid. Zo kon de hele vloot toch in twee schutladingen door de sluis.

Ook bij de eerste oversteek over het Amsterdam-Rijnkanaal bij Nieuwersluis zat iedereen nog redelijk dicht op elkaar. Binnen drie kwartier waren alle boten veilig over het kanaal geloodst. Een extra stop om waterflessen uit te delen – het zou zo’n 27 graden worden – hadden we geskipt. Iedereen had bij de start een extra fles meegekregen.

Ook de tweede oversteek bij Driemond/Weesp verliep soepel. Hier was het veld wel iets meer uit elkaar geslagen. De Ans Beijerman kampte met een gebroken rigger. Dit was waarschijnlijk het gevolg van onzichtbare schade opgelopen tijdens de Vogalonga. Maar de andere drie roeiers van De Waal zetten een tandje bij zodat de boot amper vertraging opliep.

Bij Roeivereniging Weesp werden alle boten gastvrij ontvangen met water, limonade, koffie, thee etc. Een enkeling nam een frisse duik in de Vecht. De toercommissie van Weesp was zo blij met de kersen die we voor ze hadden meegenomen, dat we een stuurtouw retour kregen. Dat was blijven liggen. Het was waarschijnlijk het stuurtouw van de Van Kinsbergen waarnaar we ons de avond vooraf suf hadden gezocht.

De C4* van Hemus lag om 15.21 uur weer als eerste aan het vlot. Zij hadden de 55 km in zeven uur en drie minuten afgelegd. De roeiers van Aross kwamen om 18.40 uur als laatste over de streep met hun wherry. Maar dat kwam deels doordat ze iets te gehoorzaam voor het rode licht in Abcoude hadden liggen wachten … op de brugwachter die lunchpauze had genomen. Gelukkig was er nog genoeg over van het Griekse buffet. Kortom, afgezien van dat gebroken spant als gevolg van een onhandige slipmanoeuvre, was het zoals elk jaar weer een doorslaand succes! Ik had je toch gewaarschuwd.

Met veel dank aan de sooscommissie en alle andere vrijwilligers, Elly, Nellie, Louis, Jacques en An. Zonder hun inzet was het niet mogelijk geweest.